DE AFVALBANK
ONS PROBLEEM
Zoals het u waarschijnlijk ook opvalt slingert er overal om ons heen zwerfafval. Echter is dat niet ons grootste probleem en slechts enkele realiseren zich dit. Is het u wel eens opgevallen hoe passief we ons opstellen tegenover het zwerfvuil op straat. Iedereen stemt er mee in dat de vervuiling erg is, maar niemand komt in beweging. We zien het allemaal liggen, klagen erover, maar lopen vervolgens star door. Het zien van ons gedrag heeft mij aan het denken gezet. Hoe kan ik ons gedrag tegenover zwerf afval veranderen? Hoe kan ik mensen stimuleren om in beweging te komen en deze passief houding te doorbreken?
DE ANALYSE
Er word veelal gewezen naar een bepaalde groep als oorzaak. "Voor overlast zorgen ze, vervuilend zijn ze". Men weet goed te vertellen wat ze fout doen, maar hoe krijg je in het bijzonder deze doelgroep nu in beweging om zich anders te gedragen?
Daarvoor moet je aller eerst ontdekken waarom ze überhaupt vervuilen. Mijn ontdekking klinkt in eerste instantie wellicht raar, maar de meeste jongeren vervuilen niet in hun beleving. Ze hebben enkel “plezier”. In veel gevallen gooit een puber geen blikje op de grond om enkel daarmee stoer te zijn, maar doet deze handeling vanuit een spel. Net zoals het spelletje om een blikje in het bijzijn van vrienden te vertrappen tot een hockeypuck en die vervolgens zo ver en hard mogelijk weg te schieten. Terwijl “volwassenen” hevig met de vinger zwaaien en ontzet zijn over hoe asociaal en slecht de jeugd zich gedraagt, ziet de jeugd enkel het spel karakter van hun activiteit. En ja, zelfs een zwaaiende vinger op de achtergrond draagt op een bepaalde manier
bij aan dat plezier!
Laten we -dat spel- eens andersom gebruiken.
Laten we van het opruimen een interessanter spel maken dan het vervuilende spel…
MIJN VOORSTEL
Ik ging opzoek naar een spel / een nieuwe beleving rondom 'het opruimen'. Een beleving die vrij is van schaamte (je schamen als je iets opruimt van een ander), zo verleidelijk is dat het moeilijk wordt om niet op te ruimen. Een beleving die je beloond als het lukt / je trots maakt. Maar ook verslavend werkt als het als het net even niet lukt, zodat je pas stopt als het opgeruimd is.
Door met & naar jongeren te kijken ben ik tot het volgende resultaat gekomen: 'De Trapbak'. Een afvalbak waar je het afval in kunt trappen! Het liefst zo hard & cool mogelijk en waarbij enige vaardigheid vereist is om tijdens het trappen met het stukje afval (naast het scoren) een klinkerplaat binnen in de bank te raken die vervolgens een luid klinkende klank voortbrengt als beloning.
De moeilijkheidsgraad is variabel:
Niet elk schot in de bak geeft een klank,
niet elke klank is hetzelfde (de kwaliteit van het schot beïnvloed de kwaliteit van de klank),
de schop afstand is variabel,
de manieren van scoren zijn ontelbaar.
Laat staan als er een vriend op goal gaat zitten als keeper...
Hierdoor blijft de trapbak oneindig leuk om afval in te blijven opruimen.
AANSLUITEN OP DE DOELGROEP
Dit nieuwe spel in de vorm van de trapbak heb ik vervolgens vormgegeven in een object die van naturen al een aantrekkingskracht heeft op jongeren: een bank. Banken in de publieke ruimtes zijn voor jongeren ideale plekken om samen te komen. Dat heeft als effect dat de meeste vervuiling ook ontstaat rondom publieke zitplaatsen. Zelfs al staat er een afvalbank naast… Voor die ‘probleem’ plaatsen is de ‘Hat-trick Afvalbank’ ontworpen. De bank die de jeugd verleid om zelf de oplossing te worden voor deze vervuilde plaatsen.
De Hat-trick Afvalbank veranderd ons probleem in een oplossing,
die onze wereld een stuk leuker en vooral schoner maakt!
